رابطه قابلیت های یادگیری سازمانی و چابکی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان ایران

هدف: تعیین ارتباط بین ابعاد قابلیت­های یادگیری و چابکی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود. روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی ـ همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیة کارشناسان این وزارتخانه، در سال 1392 تشکیل دادند. با توجه به جدول مورگان، 169 نفر، نمونة آماری این پژوهش را تشکیل می­دهند (169n=). ابزار جمع­آوری اطلاعات، پرسش­نامه استاندارد قابلیت­های یادگیری سازمانی (گومز، 2005) و چابکی سازمانی (اسپایدزر، 2007) بود که ضریب پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (945/0α=) و (938/0α=) به­دست آمد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی­داری (05/0p≤) انجام گرفت. یافته­ها: نتایج پژوهش حاکی از آن بود که خرده مقیاس دید سیستمی برای یادگیری سازمانی (45/0±48/2) و مدیریت کیفیت جامع برای چابکی سازمانی (57/0±62/2)، بیشترین میانگین را نسبت به دیگر مؤلفه­های متغیر مورد نظر به­دست آوردند. همچنین یادگیری سازمانی رابطة معناداری با چابکی سازمان دارد (001/0p=، 816/0r=). با توجه به وجود رابطه هم‌خطی بین متغیرها و فرض استقلال خطاها از یکدیگر، متغیرهای پیش­بین (قابلیت­های یادگیری سازمانی)، 64% تغییر در میزان چابکی سازمانی را تبیین می­نمایند. نتیجه­گیری: با عنایت به یافته­های پژوهش پیشنهاد می­شود، مسئولان و سیاست­گذاران وزارت ورزش و جوانان توجه خاصی به عامل یادگیری کارکنان و ارائه شیوه­های نو و خلاق برای اصلاح ساختار و عملکرد سازمان در جهت نیل به یک سازمان چابک داشته باشند.